ÜLKÜCÜLÜĞÜ TÜRKEŞ DÜŞMANLARINDAN DEĞİL; TÜRKEŞ'İN KENDİSİNDEN ÖĞRENDİK!
MHP'ye yönelik seslerini yükseltenlere bir bakın. Bütün eleştirilerin içerisinde en mantıksızı "MHP'li Belediyelerde hüsran" yorumu(!).
MHP'den aday olan Belediye başkanlarının göreve seçenlerin MHP'li olduğunu veya Ülkücü taban olduğunu iddia etmek irrasyoneldir. Öyle olsa dahi bu belediyeler ezici bir oy oranı ile MHP'li Belediye başkanı tarafından kazanılmadı. O yüzden "MHP'li Belediyeler bile Evet dedi" tarzı kasıtlı dezenformasyondur.
Gelelim 1980 öncesine dayalı MHP'nin kalelerine. MHP'nin kalesi görünümü şu sebeblerden dolayı sağlandı. O dönemin genç ülkücülerin önderleri ağırlıklı olarak o bölgenin çocukları olması bu bölgelere ağırlık verildi.
Referandumda çıkan "Hayır" oylarının önde olan şehirlere bir bakın: Adana, Hatay, Kilis, Mersin. Bu şehirler aynı zamanda 1980 önceside Ülkücülerin aktiviteleri ve ülkücü teşkilatlanmanın yoğun olduğu vilayetlerdi. Bugün "Ülkücü kaleler sallanıyor" diye manşet atanlar bu şehirleri gündeme taşımıyorlar? Bu soruyu her ülküdaşım sormalı ve ardından gitmeli.
Kayseri ve Yozgat gibi vilayetlerin sosyopolitik yapısını bilenler bilir. Ağırlık olarak dindar kesimdir. Ülkücülerin kalesi olarak bilinir, lakin buradaki kale konumu ülkücülerin sayı olarak üstünlük sağladıklarından dolayı değil; az sayıyla etki gücüne sahip oldukları içindi.
Kayseride 100 kişi yaşamış olsa. Bu 100 kişinin 80 muhafazakar veya dindar diyelim. Geri kalan 20 sosyalist veya devrimci harekete mensup. Bu 20 kişilik devrimci grup karşısına 80 kişilik gruptan 10 kişilik ülkücü grup çıkmıştı. Bu 10 kişilik ülkücü grubun etkisi ve caydırıcılığı sanki Kayseride yaşayan 100 kişi ülkücüymüş görüntüsü verdi.
Halbuki filli mücadele içerisinde olan devrimcisiyle ülkücüsüyle 30 kişiyedi geriye kalan 70 kişilik grup tabiri caiz ise "balkondan seyrediyordu". İşte bugünkü iktidar sahipleri dün balkondan seyrediyorlardı.
Referandumu fırsat bilen o malum "eski ülkücüler" geçmişte Türkeşle kavgası olanlar, MHP'den ayrılıp başka parti kuranlar, Avrupadaki Ülkücü teşkilatlardan ayrılıp ayrı kuruluşların kuruculuğunu ve öncülüğünü yapanlardır. Veya kendi ego tatminliğini doyasıya tadamayanlardır.
Hamd olsun, Ramiz Ongun'u, Recep Küçükizsiz'i, Mustafa Çalık'ı, Musa Serdar Çelebi'yi, Arif Şirin'i bilenlerden ve tanıyanlardanız. Yalçın Topçu'yu ve "Plaza kaygısını"da biliriz.
Yıllar evvel ayıranlar, ayrıştıranlar MHP adına konuşamazlar. Ha, bir vatandaş olarak, bir siyaset yorumcusu olarak, başka bir partinin müdavimi olarak MHP'yi eleştirebilir, yönetimini ve uygulamalarını beğenmeyebilir. Ama bunu MHP ve Ülkücü kimliği adı altında yapamaz.
Ülkücülük, hem tüzel olarak hem de rahmetli Başbuğdan ötürü özel olarak MHP'nin himayesinde.
CHP'nin eski Genel Başkanı bir kasetle devirdiler. ABD projesi gereği, aynı ümitle ve aynı şeytani çirkeflikle MHP'ye yönelik devirme operasyonlarına giriştiler.
Siyasi fuhuş içerisinde olan bu zatlar AKP ile mut'a nikahı kıyarak "ideolojik zinalarını" meşru kalıba sokmaya çalışıyorlar.. Yazık!
Bilmiyorlar veya biliyorlar; mut'a nikahı sırasında onlardan doyasıya zevklerini aldıklarında "boş ol, boş ol, boş ol" diyerek köşeye kullanılmış mendil gibi atılacaklar.
*****
Yılmaz DAĞCI
Anasayfa 
Latest images 
Arama 
Kayıt Ol 
Giriş yap 
Konu: ÜLKÜCÜLÜĞÜ TÜRKEŞ DÜŞMANLARINDAN DEĞİL; TÜRKEŞ'İN KENDİSİNDEN ÖĞRENDİK! 
Perş. Eyl. 16, 2010 5:20 pm
