Bir Bozkurt, Bin Çakal...

Ülküdaşım düşmanın, dostlarından çoksa da
Etrafında, yanında kimse yoksa da
Bütün cihan birleşip, sana savaş açsa da
Boş ver sen! Bir bozkurt bin çakal eder!..
Silaha ne hacet, imanın yeter!..

Gardaşım dönüp de arkana bakma!
Sağında solunda adama aranma!
Üstünde, başında silah arama!
Yürü sen! Namertler yüz geri eder.
Boş ver sen! Bir bozkurt bin çakal eder!..

Düşün, cümle evliya sırt vermiş sana...
Fatih ordusuyla çıkmıştır yola...
Yavuz' un gelişiyle kopar fırtına.
Senin naran şimdi, gökleri deler.
Boş ver sen! Bir bozkurt bin çakal eder!..

Cihan bir daha görsün dirayetini,
Aslanları titreten cesaretini,
Etin, kemiğin çeliğe galibiyetini...
Kükre sen! Vur pençe! Aslandan beter.
Boş ver sen! Bir bozkurt bin çakal eder!..

Adalet terazisi şaşmış, kahreder.
Kurallar, kanunlar mazlumu ezer.
Güçlü olan haklıymış! Bu kadar yeter!..
Davran sen! Vallahi bu çile biter.
Boş ver sen! Bir bozkurt bin çakal eder!..

Aynı noktaya düşen, damla duvarı deler.
En aşılmaz dağları, Ferhat aşk için deler.
Seni gören sırtlanlar, döner koyuna meler...
Haydi bre aslanım! Kılıcın kalkan deler.
Boş ver sen! Bir bozkurt bin çakal eder!..

Musul, Kerkük, Karabağ saç baş yoldurur.
Doğu Türkistan, akan kanı dondurur.
Batı Trakya, taze gülü soldurur.
Kalksın kurt başlı sancak! Elbet talihin döner.
Boş ver sen! Bir bozkurt bin çakal eder!..

Hainler, satılmışlar her yanları sarsa da,
Albayrağın yerini, paçavralar alsa da,
Bu acı manzarayı herkes seyre dalsa da,
Bismillah de çık yola! Sensin son nefer.
Boş ver sen! Bir bozkurt bin çakal eder!..

Bırak anayı, atayı, sılayı, sevdalını
Hepsinden vazgeç artık! Düşünme yarını,
Kurtarmak için şimdi, mübarek vatanını,
Herkes çekip gitse de, bir bozkurt sen ol yeter!
Çığ olup akmak için, bir kar tanesi ol yeter!..
Boş ver sen! Bir bozkurt bin çakal eder!..