Ey ebed müddet devletin, ebed müddet savaşçısı !

Sen Dünya'nın çatısında doğdun,
Dik başın, sert bakışın ondandır...
Mert doğdun anandan mert..!
O çağlarda analar mert doğururdu...
Düşman öldürür, av avlar, kuş kuşlardın,
Ötüken ormanları yatağın, Tanrı Dağları yaylağın, Orhun Nehri sulağındı,
At üstünde ok gezer, Çeri olup cenk eder, sonra Ad alırdın Atalarından...
Törene hizmet etmedikçe, Ülkü'ne katkıda bulunmadıça, Selenga'yı atla geçmedikçe,
Düşmanı titretip dostunu güldürmedikçe, Ad alamazdın Atalarından...
Senin Ataların düğün etti kavgalarda, Akınsız, kavgasız günleri gün saymadı,
Bir zaman düşmana dehşesinden set çektirdin, zaman oldu önünde papalara diz çöktürdün..!
Yıllar yıları izledi...
Töreni terkeder oldun, Atanı saymaz, öteni görmez oldun, kökünü bilmez oldun.
Örgüledin saçlarını, kokular sardın yüzüne, ipeklere büründün hep, Börkünü giymez oldun...
Hakimdin tutsak oldun, çok sürmedi tutsaklığın,
Bastın Çin Sarayını 40 yiğidinle, Ötüken'de Kürşad iken ölmez oldun...
Yıllar süre geldi berilere,
Bir sabah Tarih sayfalarından kolay silinmeyeceğini ve cihan tarihine Türk'ün ölmezliğini kılıcınla tescil ettin.
Bir oba şafakla birlikte İslam'ın ruhu ile şereflenen muzaffer gazilerin zafer neşideleri ile inlerken, diz çöküp önünde Haçlı senin Tekbir sesini dinledi.
At üstünde ok gezleyip dolaşan başı fırtınalı Türk!
Düşmanı koyun sayan, kendini Kurt bilen Türk!
Bazen Mevlana olup ağladın, bazen Yunus olup yüreğini aşkla uğruna parça parça dağlattın...
İşte o gün bugün İslam Ahlak ve Ruhu ile Türk'ün Ülkü, hasret ve gururu yoğrulup, birbirini perçinleyip, müstesna bir Hürriyet çıkarmıştı ortaya.
Bu müstesna Hürriyet'in sahibi Müslüman Türk, yeni bir devletin temelini atıyor, yeni bir doğuş müjdeliyordu...
Yeniden doğuşun muhteşem oldu.
Bir Oba'dan söğüt derler bir yerde, Cihangir bir Devlet çıkardın,
Kimi karadan gemi yürütüp çağ açtı, çağ kapadı bir elde,
Kimi Çaldıran demedi, Mısır demedi kaptı Üç Hilal'i savaştı çölde.
Bir zaman daha geçti, Türklük öldü dediler,
Plevne önlerinde bir destan yazdın, baktılar ki ölen Türklük değilmiş,
Biraz daha beklediler, birkaç yıl daha geçti aradan,
Hasta hemde ölümcül hasta dediler, alıp yurdunu pay edelim dediler,
Geldiler kavim kavim, Mondoros dediler, Sevr dediler,
Ölmez ırkı öldü bilip, sönmez ruhu söndü bilip, Türk esir oldu dediler.
Önlerine İslam'ın şehadet şerbetini içmek arzusuyla Türk mücahitleri çıktı bir şamar daha yediler...
İşte bu kavimin çoçuğusun sen!
EY EBED MÜDDET DEVLETİN, EBED MÜDDET SAVAŞÇISI!
Söyle şimdi neden böylesin?
Görüleni söylemeye dil varmaz, ne mümkün bilineni yazmak, kalem varmaz, el varmaz...
Madde de ve manada nasıl küçülmüşüz,
Basra'dan Anadolu'ya kadar olan yerleri nasıl 8 günde terkedip gelmişiz,
Bunları anlatmaya gönül el vermez...
Neden bunlar neden?
Ve en acısı bunları sesizce sineye çekmek neden?
Neden bu aşağılık duygusu bu zillet neden?
Neden bu hafıza noksanlığı?
Neden bu unutkanlık?
Ne zaman bitecek başkalarının ninnisiyle başladığın bu uyku?
Eğer uyumuyorsan ses ver!
Ölümüsün!??
Ölümüsün!???
Ölümüsün Türkoğlu!?