UYUSAMDA ARSLANIM

KAĞAN

UYUSAMDA ARSLANIM

Uyusumda arslanım, beni uyandırmayın,
Benim kızgın bir pençem, bin çakal canı eder.
Vakarıma aldanıp, beni sindi sanmayın,
Türke ihanet eden, er geç canıyla öder.

Anlayana söz yeter, konuşup anlaşmalı,
Dikeniyle beraber, sevmeli gönül gülü,
Söz hükümsüz kalıpta, kalmazsa başka yolu,
Hiç düşünmez parmağım, tetiğe doğru gider.

Bir elle kemik veren, öbür elle zincirler,
Zinciri kabûl eden, bağlayan için hırlar,
Sadece yalı görür, haysiyet gözü körler,
Gün gelir sahte balın, içinden zehir tadar.

Herkes hakkını alır, ortalık bir tozarsa,
Belâyı verir Rabbim, insanoğlu azarsa,
Türklük adlı ağaçta, aykırı dal uzarsa,
Bekçisi olan eller, elbet o dalı budar.

Haine güvenilmez, pişman olup gelsede,
Özü bilmeyen hiçtir, dünyaları bilsede,
Bakmayın dönmelere, adları Türk olsada,
Gizli gizli içinden, milletime kin güder.

Vatandır Türkoğluna, yaşamanın manâsı,
Geçilmez bir siperdir, vatanına sînesi,
Doğan her evlâdını, Türk babası, anası,
Göğsünü gere gere, yurduna kurban adar.

Düşünün beyinsizler, hangi toprağım benim,
Masalarda alındı, dökülmeden al kanım,
Şehitler bergüzârı, bu mûbarek vatanım,
Türk vatanı kalacak, son damla kana kadar…

İlhan ESEN