TÜRK'LERDE BAYRAK

Türklerde Bayrak

Müslümanlıktan önce Eski Türklerde her boyun, katı maddelerden yapılan, gönder yada mızrağın ucuna takılan bir çeşit bayrak olan kendine özgü bir "alem"i vardı. Müslüman Türk devletlerindeyse, devletin ve hükümdarın belirtilerinin yanı sıra bayrak da kullanıldı.

Osmanlı devletinde, donanma bayrakları, Mahmud I döneminde ve daha sonra yeşildi. Selim III, bayrağın rengini kırmızıya dönüştürürken, hilal biçimindeki ayın karşısına da sekiz köşeli bir yıldız ekletti. Yeniçeri ocağının kaldırılmasından(15 Haziran 1826) sonra, bayrak yerine "sancak" adı kullanılmaya başlandı. Kırmızı zemin üstüne hilal biçimli ay ve sekiz köşeli yıldızdan oluşan bayrak, XIX. yy'ın ilk yarısında Osmanlı İmparatorluğu'nun resmi bayrağı olarak kabul edildi. Bayrak üstündeki yıldız, Abdülmecit döneminde beş köşeli hale getirildi. Saltanat kaldırılıp (1 Kasım 1922) cumhuriyet ilan edilince, yalnız iki bayrak varlığını korudu: Ulusal bayrak, Hilafet Bayrağı. Hilafetin kaldırılmasıyla hilafet bayrağı da tarihe karıştı.

Günümüzdeki Türk bayrağı, 29 Mayıs 1936'da çıkarılan bayrak yasasıyla kesin biçimini almış ve boyutları kesin olarak belirlenmiştir. Türk bayrağının ölçülerinde temel birim bayrağın genişliğidir. Bayrak yasasına göre, Türk bayrağında, (A) dış ay merkezinin uçkurluğa uzaklığı genişliğinin 1/2'sine, (B) ayın dış çemberinin çapı genişliğin 1/2'sine, (C) ayın iç ve dış merkezlerinin birbirine uzaklığı genişliğin 1/16'sına, (D) ayın iç çemberinin çapı genişliğin 2/5'ine, (E) yıldız çemberi ile ayın iç çemberi arasındaki uzaklık genişliğin 1/3'üne, (F) yıldız çemberi çapı genişliğin 1/4'üne, (L) bayrak boyu genişliğin 11/2'sine, (M) uçkurluk genişliği bayrak genişliğinin 1/30'una eşit olmalıdır.