NEREDESİN EY CEMAAT !

NEREDESİN EY CEMAAT ! Rivayet edilir ki, İstanbul’un fethi uzadıkça, Fatih Sultan Mehmet’in canı sıkılır, Akşemsettin’e danışır,bütün cepheler denetlenir, desteklenir fakat fetih bir türlü gerçekleşemez. Sebebini araştırırlar. O günkü Bizans’ta Cibali Baba namlı meczup bir derviş vardır. Fatih’in attığı topları havada eliyle yakalar ” Gavurcuklarıma dokundurmam “ dermiş... Fatih hocası Akşemsettin ile ellerini açar ve dua eder. ” Şu meczup dervişin canını al Allahım “ der ve fetih bir müddet sonra gerçekleşir. Elbette bu bir rivayettir. İslam anlayışında meczup ve işbirlikçilere itibar edilmez. Kur’an da Hz. Muhammed (a.s.) “Şefkat Peygamberliği” nin yanı sıra “Kılıç Peygamberi” olarak da anlatılır. Hz. Peygamber (a.s.), pek çok ayetlerle Vatan, Namus ve Din için cihad ve harbe teşvik edilir. Kur’an da ” Emr-i bil maruf, nehy-i anilmünker” farzdır. Yani, İslam = iyilik yap ve kötülüğe karşı dur; esası üzerine kuruludur. ” Hubbul Vatan, minel iman”. Yani, Vatan sevgisi imandandır. Vatanı olmayanın, özgürlüğü olmayanın dini olmaz. Hür olmayan insan, esir olan insan; namaz, zekat, oruç, haç gibi farz ibadetlerini yapamaz, aile namusunuda koruyamaz. ABD nin gizli esir kamplarında iğrenc tecavüzleri ,Irakta, Saraybosna’da, Ermeni’lerin Erzurum’da MÜSLÜMAN KADINLARI, intihara sürükleyen karınlarındaki piçleri ne çabuk unutuldu… İslamda, tahrif edilmiş Hristiyanlıktaki gibi, bir yanağına tokat vurana öteki yanağını çevir anlayışı yoktur. Hoşgörü ve diyalog, eşitler arasında yapılır. Ayaklar altında ezilenin diyalog çağrısı, yalvarma ve ayak öpmektir. Düşmana karşı zillet göstermek aç kurdun iştahını arttırır. Peygamberimiz en zor şartlarda düşmana teslim olmamış, Mekke’li müşriklerin elinden ustaca kaçmış, çok büyük mücadelelerle mağarada saklanmış, 500 km.’lik meşekkatli çöl yolculuğunu Medine’ye vararak tamamlamış; çok kısa sürede Medine’de mükemmel bir ordu kurarak Mekke’ye dönüp fethetmiştir. Hayatı harp meydanlarında pek çok zorlu seriyelerde geçmiş, zırhını giymiş, kılıcını elinden bırakmamış, Uhud’da dişi kırılmış, başı yarılmış, Bedir’de kat kat üstün topluluklara galip gelmiş; ”Eshab-ı Suffa” denilen kılıçlarıyla yatıp kalkan özel birlikleri hazırlamıştır. Daha 1. asırda devletinin gücü 3 kıtaya yayılmış, adalet ve medeniyet götürmüştür. Elbette bu başarılar, düşmana sadece diyalog, hoşgörü ve karanfil uzatarak elde edilmemiştir. Toplumları koyunlaştıran bir Müslümanlık anlayışı, İslamda ve Kur’an da yoktur. Ne yazık ki daha sonraki asırlarda meczuplar ve yobazlar, korkak tembel işbirlikçi asalak tipler İslamı kendi geçim kapısı haline getirip, hortumcu emellerine alet etmişlerdir. Nasıl unutabiliriz ! Halit Bin Velid’in aksiyonunu. Hz. Hamza’nın , Hz. Ömer’in, Hz. Ali’nin kahramanlıklarını. Nerede Afrika fatihi Ukbe Bin Nafi, nerede kendi gemilerini yakan çılgın komutan İspanya fatihi Tarık Bin Ziyad’ ların, Yıldırım’ların, Fatih Sultan’ların, Yavuz Sultan’ların ruhu… Bütün bu anlatılanlar sadece camilerde ağlatmak, himmetleri toplamak cemaata yandaş müritleri çoğaltmak için miydi?... Nerede Mustafa Kemal’in kararlılığı, cesareti. Nerede bu ÇILGIN TÜRK’lerin evlatları. Nerede bu kahramanların isimlerini çocuklarımıza koyan Hoca Efendi… Ülkemizinde içinde bulunduğu 22 ülkenin parçalanma planını ta... 1988’de bildiği halde, 10 sene sonra 1998’de bu planın sahiplerinin kucağına sığınan, pis plan ve gaddar projelerine sessiz kalan Muhterem(!) Hoca Efendi… Nerede o İngiliz’in İstanbul’u işgal ettiği zaman, esaret altında bile ” Tükürün o ehl-i ilhadın hayasız yüzüne “ diyen din alimleri… Nerede Fransız bayrağı Kahraman Maraş’ın surlarında dalgalanırken Cuma namazı kılmaya gelenlere caminin kapısını kapayıp, ” Bugün Cuma namazı yoktur “ diyebilen Sütçü İmam’lar, Nene Hatun’ların torunları, Kara Fatma’ların çocukları. Neredesiniz ey cemaatler ve hizmet ettiğini iddia eden rahat müslümanlar… Kendi ordusunu arkadan kuşatan ve içten ele geçirmeye çalışan, halkın nazarında güvenilirliğini aşındıran, kurumları ve kitleleri karşı karşıya getiren ve şaşırtan ehl-i hizmet, ehl-i himmet ne yaptığınızın farkındamısınız ? Kur’an da anlatılan ayetlerde 1’e 10, 1’e 100 düşmana karşı çıkılmasının inanan topluma farz olduğu anlatılmaktadır. En büyük günah ise harpten kaçmak ve işbirlikçiliktir. ” Nice az topluluklar vardır ki, çok büyük ordulara Allah’ın izni ile galip gelir.” ayeti Kur’anın baş tacıdır. ” Hazır ol cenge eğer ister isen sulh-u salah “ ” Düşmanınızın silahı ile silahlanınız. “ ” Eğer ölüyor ve yaralanıyorsanız, bilin ki düşmanlarınızda ölüyor ve yaralanıyor. Oysa siz inanıyor ve ebedi hayatı istiyorsunuz. “, milli ruhu şahlandıran pek çok ayetler ve hadisler, hoşgörü ve diyalog diyerek kasten unutturulmaktadır… Nurettin VEREN