Türk kelimesi, yazılı tarih kaynaklarında ilk kez Çin kaynaklarında; 丁零 dīng líng, 丁霊 dīng líng, 敕勒 chì lè, 鉄勒 tiě lè olarak geçmiştir. Milattan sonra 552'de kurulan Göktürk Kağanlığı bağlamında 突厥 tū kué sözcüğü kullanılmıştır. "Türk" sözcüğünün etimolojisi, yani kökeni ve özgün anlamı, açık değildir. 10. yüzyıla ait Uygurca metinlerde Türk, "güç, kuvvet" anlamında kullanılmıştır. Ancak Göktürk Kağanlığı'nın çözülmesinden iki yüzyıl sonrasına ait olan bu kullanımın, siyasi/tarihi bir referansa sahip olması olasılığı güçlüdür.
En büyük insan topluluğu (türü)" anlamına geldiği de ileri sürülebilir.